Sesja z absolutorium

Ostatnia sesja Rady Gminy odbyła się 26 czerwca 2014r., a głównym jej punktem było zatwierdzenie przez radnych wykonania budżetu gminy Strawczyn za rok 2013, czyli udzielenia absolutorium wójtowi gminy, jako głównemu wykonawcy tego budżetu.

Zgodnie z przepisami do 31 marca wójt przekazuje Radzie sprawozdanie z wykonania budżetu za rok poprzedni. Komisja Rewizyjna opiniuje to sprawozdanie i występuje z wnioskiem do Rady Gminy o udzielenie bądź nieudzielenie absolutorium. Radni po wcześniejszym zapoznaniu się ze złożonym sprawozdaniem budżetowym, opinią Komisji Rewizyjnej oraz opinią Regionalnej Izby Obrachunkowej w Kielcach, w głosowaniu imiennym, udzielili absolutorium z wykonania budżetu za rok 2013. Czternaścioro radnych głosowała za, od głosu wstrzymała się radna Korczyna. Tym razem, inaczej niż w roku ubiegłym po udzieleniu absolutorium dyrektorzy szkół nie wręczyli panu wójtowi bukietu kwiatów i gorąco nie gratulowali. Czyżby nie byli dumni z osiągnięć pana wójta?

Przed głosowaniem przewodniczący Rady Gminy, pan Stanisław Zdyb, otworzył dyskusję nad głosowanym sprawozdaniem. Głos zabrała radna Oblęgorka. Pani Anna Dziewanowska, w kilku słowach podsumowała swoją pracę w Radzie oraz współpracę z panem wójtem. Poniżej przedstawiam treść wystąpienia radnej:

„Dobiega końca druga kadencja mojej pracy w Radzie Gminy Strawczyn, ósmy rok zaszczytu reprezentowania mieszkańców Oblęgorka, czyli moich wyborców. (...) Jestem przekonana, że każdy z nas, koleżanek i kolegów radnych, miał podobne motywy i podobne nadzieje decydując się na reprezentowanie swoich mieszkańców w Radzie, że kierowali się przekonaniem o możliwości pożytecznego i skutecznego działania na rzecz swoich wyborców i całej gminy. O demokracji Winston Churchill powiedział, że jest to najgorszy system jaki można sobie wyobrazić, ale nikt jeszcze nie wymyślił nic lepszego. (…) Po ośmiu latach pracy w Radzie, mam nieodparte wrażenie, że panu [wójtowi] demokratyczny system, który dzieli władzę na ustawodawczą, czyli radę i wykonawczą, czyli wójta zupełnie jest niepotrzebny. Sposób, w jaki traktuje pan radę, szczególnie w przypadkach kiedy radni „ośmielą się” – tutaj używam cudzysłowu – wyrażać wątpliwości co do decyzji przez pana podejmowanych, bo nie zdarzyło się, aby jakikolwiek pomysł został przedłożony radnym jako propozycja, którą należy przedyskutować. Pan zamiast przekonywać o słuszności swoich zamiarów, atakuje sugerując bez mała, że radni nie wiedzą, co robią, nie znają się na niczym i wręcz szkodzą radzie. Wniosek jest prosty – jedynej rzeczy, której pan oczekuje od radnych to potulne podnoszenie ręki w głosowaniu i tyle. Nie mogę tego inaczej nazwać jak lekceważeniem Rady. Taki lekceważący stosunek do nas, przekonanie o swojej nieomylności i brak potrzeby konsultowania się z kimkolwiek, jest objawem arogancji władzy (…). Ta arogancja spowodowała, że zapomniał pan kto pana wybierał. Więc przypomnę ponownie – został pan wybrany przez większość mieszkańców gminy. My radni zostaliśmy wybrani przez większość mieszkańców naszych sołectw, wielu wybierających nas wybierało także pana. Lekceważenie radnych jest lekceważeniem wyborców, także pańskich wyborców. Pan, zamiast wykorzystać entuzjazm i energię radnych, skutecznie im udowodnił, że są wyłącznie maszynką do głosowania i to jest bardzo frustrujące. Nie będę mówiła, co mogą dwie głowy zamiast jednej bo i tak odbije się to od muru pańskiej arogancji. (…) Mimo tej negatywnej oceny jakości współpracy między Radą a wójtem będę głosowała za udzieleniem panu wójtowi absolutorium (…). Dziękuję bardzo.” – koniec wystąpienia pani A. Dziewanowskiej.

W punkcie Zapytania i interpelacje pan wójt odniósł się do słów radnej Oblęgorka, cytuję:

„Proszę państwa, ja jestem piątą kadencję i z przykrością stwierdzam, że takiej Rady, z taka Radą ja jeszcze nie pracowałem (…). Proszę państwa, jeśli ta Rada byłaby w latach wcześniejszych, to ten  Strawczyn by był w innym miejscu. Nic by się nie dało zrobić. Radni, którzy głosują przeciwko zadaniom inwestycyjnym, nie mają wiedzy na temat ekonomii, rozwoju i poprawy bytu mieszkańców. Wy nie zrozumieliście swej roli, część, ja od razu mówię do części, wy macie służyć a nie rządzić! A służba nie wygląda tak – przyjście na pierwszą sesję i żądanie rozliczenia sprzed iluś lat. To jest służba dla mieszkańców?! Wyście zapomnieli, że wójt został wybrany przez wszystkich mieszkańców tej gminy i nie ma lepszych, pierwszych przed innymi. Ja mam służyć wszędzie i wszystkim w miarę możliwości. Zakwestionowaliście państwo prawo wójta do tych czynności, do których ma podstawowe prawo. Nazywanie czynności, które przysparzają miejsca do zabawy, miejsca... czy polepszenia uprawiania spotu, nauki fanaberiami, to jest poniżej wszelkiej godności radnego. My nie zrobimy w zakresie całej infrastruktury wszystkiego w jednej kadencji, ale trzeba ustalić zasady, i te zasady były w tej gminie, dlatego się tak dużo udało zrobić. Wyście to chcieli zniszczyć! Wszystko! Zniszczyć 20 lat dorobku niektórych ludzi! Nie udało się! Nie udało się... I, państwo, kończy się kadencja, nie macie sobie nic, żebyście powiedzieli, że wprowadziłem ja tu coś, moja myśl została zrealizowana, wyście tej myśli nie mieli! Żaden (…) nikt nie wyszedł z żadna propozycją dla swojego sołectwa, żeby cokolwiek zrobić! (…) Zakwestionowaliście to, że wójt został wybrany przez ludzi! Dlatego proszę państwa nie może być akceptacji wójta do takich zachowań! I nie było, przez całą kadencję! (...) Wyście chcieli zaistnieć, rządzić, a to jest służba! (…) Jak w ten sposób można pracować nie mając żadnej wiedzy merytorycznej, teraz się kończy kadencja i część radnych w dalszym ciągu nie wie, co to jest samorząd (…). Proszę państwa, ja przychodząc 20 lat temu do urzędu do gminy to nie przychodziłem, że nie miałem pracy, że nie miałem etatu, bo ja finansowo i straciłem, ale miałem ducha, że widziałem inny świat, że może on tu być (…). Żadne z was – no ta część oczywiście – nie miało odwagi powiedzieć, że no może to by było mniej korzystne, a coś korzystne...Nic, nie i koniec! Tak się nie postępuje, tak się nie służy ludziom! Nie macie ducha! Fałsz, obłuda, to nie jest stan radnego, dobry stan! (…) Samorząd to jest taki twór, proszę państwa, że należy służyć wszystkim, nie wybranym, a chcieliście wybranym służyć. To się nie udało, nie udało i ja to ludziom w dalszym ciągu będę mówił. A wina jest pierwszej sesji proszę państwa, pierwszej sesji, wybór przewodniczącej i kupienia głosów, w cudzysłowie kupienia. (…) Żaden z tej grupy radnych nie martwił się o poprawienie sytuacji w swoim sołectwie, tylko interes prywatny, tylko próba zaistnienia, ja się na to nie godziłem i godził nie będę. Próbowałem parokrotnie jakoś łagodzić, ale się nie da, nie da się. (…) Ja chcę coś zrobić i jak wiszę taką szansę to będę robił to! Będę szukał drogi, żeby to zrobić! Dziękuję. - koniec odpowiedzi wójta na wystąpienie radnej Dziewanowskiej.

Swoją wypowiedzią pan wójt po raz kolejny udowodnił, że to, o czym wielokrotnie pisałam w odniesieniu do jego osoby oraz to, co powiedziała radna Dziewanowska jest niepodważalną prawdą.

Podstawową sprawa jest fakt, że wójt naszej gminy nie umie (i z pewnością nie chce) współpracować z ludźmi. Wiem, o czym mówię, przede wszystkim z własnego doświadczenia. Efektem braku tej współpracy, braku dobrej woli ze strony gospodarza gminy jest ta oto gazeta, która postanowiłam wydawać. Rozumiem swoją funkcję i fakt, że aby czegoś oczekiwać, należy też dać coś od siebie. Zostając sołtysem wydawało mi się że współpraca z wójtem gminy będzie układać mi się bardzo dobrze. Moje nadzieje rozwiały się bardzo szybko – pan wójt mi udowodnił, że nie warto się starać, bo on nie docenia inicjatyw podejmowanych przez innych. Przypomnę tu to, o czym już kiedyś pisałam – konkurs na wszechstronne sołectwo, w którym wójt oszukał sołtysów i nie przyznał wypracowanych nagród, prośbę skierowaną do wójta o pomoc finansową, gdy pisałam projekt unijny (Hucisku pan wójt teoretyczne nie mógł pomóc, ale innej wsi w podobnej sytuacji mógł – teraz mówi, że nie ma jednych przed drugimi?), prośba o ufundowanie przez urząd gminy słodkich bułek dla dzieci, które uczęszczały na organizowane przez mnie ferie – to tylko kilka z moich próśb, które odbiły się od muru wójtowej obojętności i braku chęci współpracy, czy zainteresowania. Z perspektywy czasu myślę nawet, że dobrze się stało, bo dziś mam dużą satysfakcję, że bez pomocy pana wójta, za to przy pomocy wspaniałych mieszkańców Huciska, mamy wyposażoną i umeblowaną kuchnię i świetlicę.

W następnym numerze odniosę się do słów pana wójta dotyczących ugrywania swoich interesów przez radnych – podsumuję prace wszystkich radnych tej kadencji. Przekonamy się kto i co, jak to powiedział pan wójt, ugrał.